A hopeless mind

"ما در خلوت کار می کنیم تا نوشته ها و کتاب هایمان بتوانند جای ما را در جمع ها و فضای عمومی پر کنند. روی کاغذ می توانیم سخنور و بی پروا و زیرک باشیم. می توانیم آدم جالبی باشیم. و هنگامی که شعر، داستان یا مقاله به انجام می رسد، به همان چهره ای مبدل می شود که دلمان میخواهد بقیه از ما ببینند، همان صدایی که دلمان میخواهد بشنوند، همان کسی که دلمان میخواهد بشناسند."

"انگار ریتمی در نوشتن هست که نت های ناشنیده را به چنگ می آورد."

(از این حجم از جملاتی که با آنها همذات پنداری میکند سر به بیابان گذاشته و عربده میزند : دقیییییقا! دقیییییقا!)

فقط روزهایی که مینویسم_آرتور کریستال

پ.ن: خب سلام، امتحانات از فردا شروع میشن و از همین الان دخلم اومده :)  ویش می لاک T_T